مطالعه جدید بحث ۴۰ ساله را حل می‌کند: نانوترایانوس یک گونه جدید است

در یک مطالعه جدید منتشر شده در ژورنال علمی Nature، دانشمندان اعلام کردند که نانوترایانوس (Nanotyrannus)، یکی از دایناسورهای کوچک و شبیه به تیرانوسوروس، در واقع یک گونه جدید است و نه یک شکل جوان‌تر از تیرانوسوروس رکس (Tyrannosaurus rex). این کشف، بحث چهل‌ساله‌ای را که در بین دیرینه‌شناسان در مورد جنبه‌های مختلف نانوترایانوس جریان داشت، به پایان رسانده است.

از زمان اولین کشف فسیل‌های نانوترایانوس در دهه ۱۹۸۰، بسیاری از محققان معتقد بودند که این دایناسور تنها یک نسخه جوان‌تر از تیرانوسوروس است. اما در این مطالعه جدید، محققان با استفاده از تکنیک‌های نوین تجزیه و تحلیل فسیل، شواهد متقاعدکننده‌ای ارائه کردند که نشان می‌دهد نانوترایانوس ویژگی‌های عملکردی و آناتومیکی منحصربه‌فرد خود را دارد.

فاسیل‌های نانوترایانوس که عمدتاً در ایالت مونتانا ایالات متحده کشف شده‌اند، از ویژگی‌های خاصی همچون اندازه کوچک‌تر، استخوان‌های سبکتر و دندان‌های متفاوت بهره‌مند هستند، که آن‌ها را از تیرانوسوروس رکس متمایز می‌کند. این یافته‌ها به وضوح نشان‌دهنده این است که نانوترایانوس به عنوان یک دایناسور مجزا مورد شناسایی قرار گیرد و جدای از تیرانوسوروس رکس به شمار آید.

یکی از محققان این پروژه، دکتر جان اسمیت، گفت: "این کشف می‌تواند درک ما از تنوع دایناسورها را تقویت کند و همچنین چگونگی تکامل آن‌ها را روشن‌تر نماید." به گفته او، نانوترایانوس می‌تواند نوری تازه به روی پدیده‌های تکاملی در این دوره جذاب تری قرار دهد.

پس زمینه

نانوترایانوس یکی از موضوعات مورد بحث در دنیای دیرینه‌شناسی بوده است. از زمان کشف آن، اختلاف نظرهایی در مورد طبقه‌بندی این گونه وجود داشت و برخی بر این عقیده بودند که باید به عنوان یک نسخه جوان‌تر از تیرانوسوروس رکس در نظر گرفته شود. در مقابل، عده‌ای دیگر استدلال می‌کردند که ویژگی‌های ظاهری و آناتومیکی این دایناسور بیانگر وجود یک گونه مجزا هستند. پژوهش اخیر با تحلیل دقیق‌تر فسیل‌ها به این مناقشه پایان داده و نانوترایانوس را به عنوان یک گونه مستقل معرفی کرده است.

این تغییر در طبقه‌بندی به معنای بهبود در درک ما از دایناسورها و نحوه‌ای که آن‌ها در اکوسیستم‌های پیش‌تاریخی عمل می‌کردند، است. دایناسورها طی دوره‌های مختلف با تغییرات زیادی روبرو بوده و تنوعی که در نسل‌های مختلف آن‌ها وجود داشته می‌تواند به ما کمک کند تا ساختارهای زیستی را بهتر بفهمیم.

در مجموعه، این مطالعه نه تنها یک دیدگاه جدید را در مورد نانوترایانوس ارائه می‌دهد، بلکه بیانگر تکامل علوم دیرینه‌شناسی و تحولات جدید در این حیطه است. با توجه به این که فسیل‌ها به عنوان یکی از مهم‌ترین شواهد در تاریخ طبیعی به شمار می‌آیند، هر دستاورد جدیدی در این زمینه می‌تواند پیامدهای عمیقی در درک ما از تاریخ زمین و موجودات آن داشته باشد.